اگرچه نقره از لحاظ شیمیایی میان فلزات با حجب و حیا فلزی مضاعف برخورد پذیرتلقی میگردد , لیکن می بایست اعتنا داشت که در مقایسه با بقیه عنصرها از سکو عکس العمل پذیری قابل ملاحظه‌ای برخوردار نیست . این عنصر به سادگی اکسیده شدن آهن اکسیدنمی‌شود , لیکن با گوگرد و هیدروژن سولفید عکس العمل داشته و تشکیل به عبارتی تیرگی آشنا رامی‌دهد که در نقره‌هایتان مراعات می کنید .
برای رفع این نقیصه می‌توان آبکاری نقره را با امداد رودیم به انجامرسانیده و از وقوع تیرگی متبوع پیشگیری نمود همینطور با استفاده از کرم ( Cream ) یا این که پولیش نقره می‌توان لایه تیره زیاد ظرافت را که نقره در مخلوط با گوگرد به‌وجود آورده است را زدوده و آن رامجددا درخشان نمود . از سمت دیگر این تیرگی را می‌توان از حیث شیمیایی به وسیله حرارتدادن ظرف متبوع در محلوا رقیقی از کلرید سدیم و کربنات هیدروژن سدیم یا این که قراردادن نصیب تیره در تماس با فلزی فعالتر مثل آلومینیوم که میتواند با گوگردترکیب شود و مجددا فلز را به شرایط نخستین برگرداند , از بین پیروزی .
نقره نمی‌تواند با اسیدهای غیر اکسیدکننده مثل اسیدهای کلریدریک وسولفوریک یا این که بازهای کارکشته نظیر هیدروکسید سدیم برخورد کند , لیکن اسیدهای اکسندهمانند اسید نیتریک یا این که اسید سولفوریک غلیظ آن را در خویش حل کرده و یون یک مثبت نقره ( +Ag ) را تشکیل می دهند . این یون که در تمامی ترکیبات بی آلایش و محلول نقره موجود است , نسبتاً بصورت معمولی ای با استفاده از عوامل احیا کننده آلی نظیر آنچه در آئینه های نقره ای مراعات میشود , به فلزآزاد احیا می گردد . برای آبکاری نقره ضروری است یونهای کمپلکس نقره احیا شود . یون ( +Ag ) بی‌رنگ است , لیکن یک سری ازترکیبات نقره بدلیل نفوذ بقیه اجزای تشکیل دهنده ساختمانی رنگینند . بایستی اعتنا داشت که اکسیژن در‌حد حیرت انگیزی در نقطه ذوب نقره به میزان 20 نصیب حجمی از اکسیژن در یک بخش حجمی نقره حل میشود . بعداز سرد کردن مایع متبوع هم اکسیژن به میزان75 % نصیب ( از حیث حجمی ) در نقره باقی می ماند .
- ۹۶/۱۱/۰۸